custoditus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of custōdiō.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | custōdītus | custōdīta | custōdītum | custōdītī | custōdītae | custōdīta | |
| Genitive | custōdītī | custōdītae | custōdītī | custōdītōrum | custōdītārum | custōdītōrum | |
| Dative | custōdītō | custōdītae | custōdītō | custōdītīs | custōdītīs | custōdītīs | |
| Accusative | custōdītum | custōdītam | custōdītum | custōdītōs | custōdītās | custōdīta | |
| Ablative | custōdītō | custōdītā | custōdītō | custōdītīs | custōdītīs | custōdītīs | |
| Vocative | custōdīte | custōdīta | custōdītum | custōdītī | custōdītae | custōdīta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.