czknąć

Polish

Etymology

From czkać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /t͡ʂknɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: czknąć

Verb

czknąć pf (imperfective czkać)

  1. (intransitive, biology) to hiccup (to produce a hiccup; have the hiccups)
    Synonym: (imperfective only, regional) wiukać

Conjugation
Conjugation of czknąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive czknąć
future tense 1st czknę czkniemy
2nd czkniesz czkniecie
3rd czknie czkną
impersonal czknie się
past tense 1st czknąłem czknęłam czknęliśmy czknęłyśmy
2nd czknąłeś czknęłaś czknęliście czknęłyście
3rd czknął czknęła czknęło czknęli czknęły
impersonal czknięto
conditional 1st czknąłbym czknęłabym czknęlibyśmy czknęłybyśmy
2nd czknąłbyś czknęłabyś czknęlibyście czknęłybyście
3rd czknąłby czknęłaby czknęłoby czknęliby czknęłyby
impersonal czknięto by
imperative 1st niech czknę czknijmy
2nd czknij czknijcie
3rd niech czknie niech czkną
anterior adverbial participle czknąwszy
verbal noun czknięcie
noun

Further reading
  • czknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • czknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.