dłużny

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *dъlžьnъ.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈdwuʐ.nɨ/
Audio (file)
Rhymes: -uʐnɨ
Syllabification: dłuż‧ny

Adjective

dłużny (not comparable)

beholden, indebted
Synonyms: winny, zobowiązany

Declension

Declension of dłużny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	dłużny		dłużne	dłużna	dłużni	dłużne
genitive	dłużnego			dłużnej	dłużnych
dative	dłużnemu			dłużnej	dłużnym
accusative	dłużnego	dłużny	dłużne	dłużną	dłużnych	dłużne
instrumental	dłużnym			dłużną	dłużnymi
locative	dłużnym			dłużnej	dłużnych

Derived terms

noun

dłużność

Related terms

nouns

verbs

zadłużać

Further reading

dłużny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
dłużny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.