değil

See also: degil

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish دگل‎ (değil), ultimately from Proto-Turkic *tegül (“is not”).

Cognate with Old Turkic [script needed] (tügül, “is not; not only”) (in Kul Tigin inscription); Karakhanid [script needed] (tegül, “is not”); Kazakh түгiл (tügil), Kyrgyz түгүл (tügül), Karachay-Balkar тюл (tül), Azerbaijani deyil, Bashkir түгел (tügel).

Pronunciation
  • IPA(key): [dejilʲ], [de.ilʲ]
  • (colloquial) IPA(key): /diːl/
  • Hyphenation: de‧ğil

Adverb

değil

  1. not (negates meaning of the verb *imek)
    Mutlu olabilirsin, ama ben değilim.
    You may be happy, but I am not.
    Evli değil misiniz?
    Aren't you married?

Noun

değil (definite accusative değili, plural değiller)

  1. the not

Declension
Inflection
Nominative değil
Definite accusative değili
Singular Plural
Nominative değil değiller
Definite accusative değili değilleri
Dative değile değillere
Locative değilde değillerde
Ablative değilden değillerden
Genitive değilin değillerin
Predicative forms
Singular Plural
1st singular değilim değillerim
2nd singular değilsin değillersin
3rd singular değil
değildir		 değiller
değillerdir
1st plural değiliz değilleriz
2nd plural değilsiniz değillersiniz
3rd plural değiller değillerdir

See also
  • -me/-ma (for negation of other verbs)

Further reading
  • değil in Reverso (Turkish-English)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.