decimatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of decimō.
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | decimātus | decimāta | decimātum | decimātī | decimātae | decimāta | |
| Genitive | decimātī | decimātae | decimātī | decimātōrum | decimātārum | decimātōrum | |
| Dative | decimātō | decimātō | decimātīs | ||||
| Accusative | decimātum | decimātam | decimātum | decimātōs | decimātās | decimāta | |
| Ablative | decimātō | decimātā | decimātō | decimātīs | |||
| Vocative | decimāte | decimāta | decimātum | decimātī | decimātae | decimāta | |
References
- “decimatus”, in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.