decoloratus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of dēcolōrō.
Participle
dēcolōrātus m (feminine dēcolōrāta, neuter dēcolōrātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | dēcolōrātus | dēcolōrāta | dēcolōrātum | dēcolōrātī | dēcolōrātae | dēcolōrāta | |
| Genitive | dēcolōrātī | dēcolōrātae | dēcolōrātī | dēcolōrātōrum | dēcolōrātārum | dēcolōrātōrum | |
| Dative | dēcolōrātō | dēcolōrātō | dēcolōrātīs | ||||
| Accusative | dēcolōrātum | dēcolōrātam | dēcolōrātum | dēcolōrātōs | dēcolōrātās | dēcolōrāta | |
| Ablative | dēcolōrātō | dēcolōrātā | dēcolōrātō | dēcolōrātīs | |||
| Vocative | dēcolōrāte | dēcolōrāta | dēcolōrātum | dēcolōrātī | dēcolōrātae | dēcolōrāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.