deductivus
Latin
    
    
Pronunciation
    
- (Classical) IPA(key): /deː.dukˈtiː.u̯us/, [d̪eːd̪ʊkˈt̪iːu̯ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /de.dukˈti.vus/, [d̪ed̪ukˈt̪iːvus]
Adjective
    
dēductīvus (feminine dēductīva, neuter dēductīvum); first/second-declension adjective
Declension
    
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | dēductīvus | dēductīva | dēductīvum | dēductīvī | dēductīvae | dēductīva | |
| Genitive | dēductīvī | dēductīvae | dēductīvī | dēductīvōrum | dēductīvārum | dēductīvōrum | |
| Dative | dēductīvō | dēductīvō | dēductīvīs | ||||
| Accusative | dēductīvum | dēductīvam | dēductīvum | dēductīvōs | dēductīvās | dēductīva | |
| Ablative | dēductīvō | dēductīvā | dēductīvō | dēductīvīs | |||
| Vocative | dēductīve | dēductīva | dēductīvum | dēductīvī | dēductīvae | dēductīva | |
Related terms
    
Descendants
    
References
    
- “deductivus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- deductivus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.