defaecatus
Latin
    
    Etymology
    
Perfect passive participle of dēfaecō.
Participle
    
dēfaecātus (feminine dēfaecāta, neuter dēfaecātum); first/second-declension participle
- defecated (all senses)
Declension
    
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | dēfaecātus | dēfaecāta | dēfaecātum | dēfaecātī | dēfaecātae | dēfaecāta | |
| Genitive | dēfaecātī | dēfaecātae | dēfaecātī | dēfaecātōrum | dēfaecātārum | dēfaecātōrum | |
| Dative | dēfaecātō | dēfaecātō | dēfaecātīs | ||||
| Accusative | dēfaecātum | dēfaecātam | dēfaecātum | dēfaecātōs | dēfaecātās | dēfaecāta | |
| Ablative | dēfaecātō | dēfaecātā | dēfaecātō | dēfaecātīs | |||
| Vocative | dēfaecāte | dēfaecāta | dēfaecātum | dēfaecātī | dēfaecātae | dēfaecāta | |
References
    
- defaecatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- defaecatus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.