defnetmek

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish دفن ایتمك‎ (defn itmek, etmek, “to bury, to inter”),[1][2] from دفن‎ (defn), equivalent to compound of defin (“the act of burying, a burial”) +‎ etmek (“to do, to make”).[3]

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈdef.net.mec/
  • Hyphenation: def‧net‧mek

Verb

defnetmek (third-person singular simple present defneder)

  1. (transitive) To bury a deceased person, to conduct a burial.
    Synonyms: gömmek, toprağa vermek

Conjugation
Conjugation of defnetmek

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive defnetmek
impersonal participle imperfective defneden
perfective defnetmiş
prospective defnedecek
personal participle non-prospective defnettiğim defnettiğin defnettiği defnettiğimiz defnettiğiniz defnettikleri
prospective defnedeceğim defnedeceğin defnedeceği defnedeceğimiz defnedeceğiniz defnedecekleri
verbal noun defnetme
way of doing defnediş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist defnederim defnedersin defneder defnederiz defnedersiniz defnederler
imperfective defnediyorum defnediyorsun defnediyor defnediyoruz defnediyorsunuz defnediyorlar
past perfective defnettim defnettin defnetti defnettik defnettiniz defnettiler
imperfective defnediyordum defnediyordun defnediyordu defnediyorduk defnediyordunuz defnediyorlardı (or defnediyordular)
future defnedeceğim defnedeceksin defnedecek defnedeceğiz defnedeceksiniz defnedecekler
inferential perfective defnetmişim defnetmişsin defnetmiş defnetmişiz defnetmişsiniz defnetmişler
aorist defnedermişim defnedermişsin defnedermiş defnedermişiz defnedermişsiniz defnederlermiş (or defnedermişlar)
imperfective defnediyormuşum defnediyormuşsun defnediyormuş defnediyormuşuz defnediyormuşsunuz defnediyorlarmış
conditional simple defnetsem defnetsen defnetse defnetsek defnetseniz defnetseler
perfective defnetseydim defnetseydin defnetseydi defnetseydik defnetseydiniz defnetseydiler
optative defnedeyim defnedesin defnede defnedelim defnedesiniz defnedeler
progressive defnetmekteyim defnetmektesin defnetmekte defnetmekteyiz defnetmektesiniz defnetmekteler
necessitative defnetmeliyim defnetmelisin defnetmeli defnetmeliyiz defnetmelisiniz defnetmeliler
imperative defnet defnetsin defnedin (or defnediniz) defnetsinler
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist defneder miyim? defneder misin? defneder mi? defneder miyiz? defneder misiniz? defnederler mi?
imperfective defnediyor muyum? defnediyor musun? defnediyor mu? defnediyor muyuz? defnediyor musunuz? defnediyorlar mı?
past perfective defnettim mi? defnettin mi? defnetti mi? defnettik mi? defnettiniz mi? defnettiler mi?
imperfective defnediyor muydum? defnediyor muydun? defnediyor muydu? defnediyor muyduk? defnediyor muydunuz? defnediyorlar mıydı?
future defnedecek miyim? defnedecek misin? defnedecek mi? defnedecek miyiz? defnedecek misiniz? defnedecekler mi?
inferential perfective defnetmiş miyim? defnetmiş misin? defnetmiş mi? defnetmiş miyiz? defnetmiş misiniz? defnetmişler mi?
aorist defneder miymişim? defneder miymişsin? defneder miymiş? defneder miymişiz? defneder miymişsiniz? defnederler miymiş?
imperfective defnediyor muymuşum? defnediyor muymuşsun? defnediyor muymuş? defnediyor muymuşuz? defnediyor muymuşsunuz? defnediyorlar mıymış?
conditional simple defnetsem mi? defnetsen mi? defnetse mi? defnetsek mi? defnetseniz mi? defnetseler mi?
perfective defnetse miydim? defnetse miydin? defnetse miydi? defnetse miydik? defnetse miydiniz? defnetseler miydi?
progressive defnetmekte

miyim?

 defnetmekte misin? defnetmekte mi? defnetmekte miyiz? defnetmekte misiniz? defnetmekteler mi?
necessitative defnetmeli

miyim?

 defnetmeli misin? defnetmeli mi? defnetmeli miyiz? defnetmeli misiniz? defnetmeliler mi?
Negative declarative
infinitive defnetmemek
impersonal participle imperfective defnetmeyen
perfective defnetmemiş
prospective defnetmeyecek
personal participle non-prospective defnetmediğim defnetmediğin defnetmediği defnetmediğimiz defnetmediğiniz defnetmedikleri
prospective defnetmeyeceğim defnetmeyeceğin defnetmeyeceği defnetmeyeceğimiz defnetmeyeceğiniz defnetmeyecekleri
verbal noun defnetmeme
way of doing defnetmeyiş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist defnetmem defnetmezsin defnetmez defnetmeyiz defnetmezsiniz defnetmezler
imperfective defnetmiyorum defnetmiyorsun defnetmiyor defnetmiyoruz defnetmiyorsunuz defnetmiyorlar
past perfective defnetmedim defnetmedin defnetmedi defnetmedik defnetmediniz defnetmediler
imperfective defnetmiyordum defnetmiyordun defnetmiyordu defnetmiyorduk defnetmiyordunuz defnetmiyorlardı
future defnetmeyeceğim defnetmeyeceksin defnetmeyecek defnetmeyeceğiz defnetmeyeceksiniz defnetmeyecekler
inferential perfective defnetmemişim defnetmemişsin defnetmemiş defnetmemişiz defnetmemişsiniz defnetmemişler
aorist defnetmezmişim defnetmezmişsin defnetmezmiş defnetmezmişiz defnetmezmişsiniz defnetmezlermiş
imperfective defnetmiyormuşum defnetmiyormuşsun defnetmiyormuş defnetmiyormuşuz defnetmiyormuşsunuz defnetmiyorlarmış
conditional simple defnetmesem defnetmesen defnetmese defnetmesek defnetmeseniz defnetmeseler
perfective defnetmeseydim defnetmeseydin defnetmeseydi defnetmeseydik defnetmeseydiniz defnetmeseydiler
optative defnetmeyeyim defnetmeyesin defnetmeye defnetmeyelim defnetmeyesiniz defnetmeyeler
progressive defnetmemekteyim defnetmemektesin defnetmemekte defnetmemekteyiz defnetmemektesiniz defnetmemekteler
necessitative defnetmemeliyim defnetmemelisin defnetmemeli defnetmemeliyiz defnetmemelisiniz defnetmemeliler
imperative defnetme defnetmesin defnetmeyin (or defnetmeyiniz) defnetmesinler
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist defnetmez miyim? defnetmez misin? defnetmez mi? defnetmez miyiz? defnetmez misiniz? defnetmezler mi?
imperfective defnetmiyor muyum? defnetmiyor musun? defnetmiyor mu? defnetmiyor muyuz? defnetmiyor musunuz? defnetmiyorlar mı?
past perfective defnetmedim mi? defnetmedin mi? defnetmedi mi? defnetmedik mi? defnetmediniz mi? defnetmediler mi?
imperfective defnetmiyor muydum? defnetmiyor muydun? defnetmiyor muydu? defnetmiyor muyduk? defnetmiyor muydunuz? defnetmiyorlar mıydı?
future defnetmeyecek miyim? defnetmeyecek misin? defnetmeyecek mi? defnetmeyecek miyiz? defnetmeyecek misiniz? defnetmeyecekler mi?
inferential perfective defnetmemiş miyim? defnetmemiş misin? defnetmemiş mi? defnetmemiş miyiz? defnetmemiş misiniz? defnetmemişler mi?
aorist defnetmez miymişim? defnetmez miymişsin? defnetmez mimiş? defnetmez miymişiz? defnetmez miymişsiniz? defnetmezler miymiş?
imperfective defnetmiyor muymuşum? defnetmiyor muymuşsun? defnetmiyor muymuş? defnetmiyor muymuşuz? defnetmiyor muymuşsunuz? defnetmiyorlar mıymış?
conditional simple defnetmesem mi? defnetmesen mi? defnetmese mi? defnetmesek mi? defnetmeseniz mi? defnetmeseler mi?
perfective defnetmese miydim? defnetmese miydin? defnetmese miydi? defnetmese miydik? defnetmese miydiniz? defnetmeseler miydi?
progressive defnetmemekte miyim? defnetmemekte misin? defnetmemekte mi? defnetmemekte miyiz? defnetmemekte misiniz? defnetmemekteler mi?
necessitative defnetmemeli miyim? defnetmemeli misin? defnetmemeli mi? defnetmemeli miyiz? defnetmemeli misiniz? defnetmemeliler mi?

References
  1. Redhouse, James W. (1890), “دفن ایتمك”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 907
  2. Kélékian, Diran (1911), “دفن ایتمك”, in Dictionnaire turc-français, Constantinople: Mihran, page 575
  3. Nişanyan, Sevan (2002–), “defin”, in Nişanyan Sözlük

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.