delibatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of dēlībō.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | dēlībātus | dēlībāta | dēlībātum | dēlībātī | dēlībātae | dēlībāta | |
| Genitive | dēlībātī | dēlībātae | dēlībātī | dēlībātōrum | dēlībātārum | dēlībātōrum | |
| Dative | dēlībātō | dēlībātae | dēlībātō | dēlībātīs | dēlībātīs | dēlībātīs | |
| Accusative | dēlībātum | dēlībātam | dēlībātum | dēlībātōs | dēlībātās | dēlībāta | |
| Ablative | dēlībātō | dēlībātā | dēlībātō | dēlībātīs | dēlībātīs | dēlībātīs | |
| Vocative | dēlībāte | dēlībāta | dēlībātum | dēlībātī | dēlībātae | dēlībāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.