derivandus
Latin
Etymology
Future passive participle of dērīvō.
Participle
dērīvandus m (feminine dērīvanda, neuter dērīvandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | dērīvandus | dērīvanda | dērīvandum | dērīvandī | dērīvandae | dērīvanda | |
| Genitive | dērīvandī | dērīvandae | dērīvandī | dērīvandōrum | dērīvandārum | dērīvandōrum | |
| Dative | dērīvandō | dērīvandae | dērīvandō | dērīvandīs | dērīvandīs | dērīvandīs | |
| Accusative | dērīvandum | dērīvandam | dērīvandum | dērīvandōs | dērīvandās | dērīvanda | |
| Ablative | dērīvandō | dērīvandā | dērīvandō | dērīvandīs | dērīvandīs | dērīvandīs | |
| Vocative | dērīvande | dērīvanda | dērīvandum | dērīvandī | dērīvandae | dērīvanda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.