deruptus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /deːˈrup.tus/, [d̪eːˈrʊpt̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /deˈrup.tus/, [d̪eˈrupt̪us]
Adjective
dēruptus (feminine dērupta, neuter dēruptum, comparative dēruptior); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | dēruptus | dērupta | dēruptum | dēruptī | dēruptae | dērupta | |
| Genitive | dēruptī | dēruptae | dēruptī | dēruptōrum | dēruptārum | dēruptōrum | |
| Dative | dēruptō | dēruptō | dēruptīs | ||||
| Accusative | dēruptum | dēruptam | dēruptum | dēruptōs | dēruptās | dērupta | |
| Ablative | dēruptō | dēruptā | dēruptō | dēruptīs | |||
| Vocative | dērupte | dērupta | dēruptum | dēruptī | dēruptae | dērupta | |
Derived terms
References
- “deruptus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “deruptus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.