despicatus
Latin
    
    Pronunciation
    
- (Classical) IPA(key): /deːs.piˈkaː.tus/, [d̪eːs̠pɪˈkäːt̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /des.piˈka.tus/, [d̪espiˈkäːt̪us]
Adjective
    
dēspicātus (feminine dēspicāta, neuter dēspicātum, superlative dēspicātissimus); first/second-declension adjective
Declension
    
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | dēspicātus | dēspicāta | dēspicātum | dēspicātī | dēspicātae | dēspicāta | |
| Genitive | dēspicātī | dēspicātae | dēspicātī | dēspicātōrum | dēspicātārum | dēspicātōrum | |
| Dative | dēspicātō | dēspicātō | dēspicātīs | ||||
| Accusative | dēspicātum | dēspicātam | dēspicātum | dēspicātōs | dēspicātās | dēspicāta | |
| Ablative | dēspicātō | dēspicātā | dēspicātō | dēspicātīs | |||
| Vocative | dēspicāte | dēspicāta | dēspicātum | dēspicātī | dēspicātae | dēspicāta | |
Declension
    
- Only dative is known to occur.
Fourth-declension noun.
| Case | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominative | dēspicātus | dēspicātūs | 
| Genitive | dēspicātūs | dēspicātuum | 
| Dative | dēspicātuī | dēspicātibus | 
| Accusative | dēspicātum | dēspicātūs | 
| Ablative | dēspicātū | dēspicātibus | 
| Vocative | dēspicātus | dēspicātūs | 
References
    
- “despicatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “despicatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- despicatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.