deviandus
Latin
Etymology
Future passive participle of dēviō.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | dēviandus | dēvianda | dēviandum | dēviandī | dēviandae | dēvianda | |
| Genitive | dēviandī | dēviandae | dēviandī | dēviandōrum | dēviandārum | dēviandōrum | |
| Dative | dēviandō | dēviandae | dēviandō | dēviandīs | dēviandīs | dēviandīs | |
| Accusative | dēviandum | dēviandam | dēviandum | dēviandōs | dēviandās | dēvianda | |
| Ablative | dēviandō | dēviandā | dēviandō | dēviandīs | dēviandīs | dēviandīs | |
| Vocative | dēviande | dēvianda | dēviandum | dēviandī | dēviandae | dēvianda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.