dişlek

Turkish

Etymology

From diş +‎ -lek.

Pronunciation
  • IPA(key): /diʃɫec/
  • Hyphenation: diş‧lek

Adjective

dişlek (comparative daha dişlek, superlative en dişlek)

  1. toothy

Noun

dişlek (definite accusative dişleği, plural dişlekler)

  1. A toothy person

Declension
Inflection
Nominative dişlek
Definite accusative dişleği
Singular Plural
Nominative dişlek dişlekler
Definite accusative dişleği dişlekleri
Dative dişleğe dişleklere
Locative dişlekte dişleklerde
Ablative dişlekten dişleklerden
Genitive dişleğin dişleklerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular dişleğim dişleklerim
2nd singular dişleğin dişleklerin
3rd singular dişleği dişlekleri
1st plural dişleğimiz dişleklerimiz
2nd plural dişleğiniz dişlekleriniz
3rd plural dişlekleri dişlekleri

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.