dib

See also: Dib, DIB, and dīb

English

Pronunciation
  • IPA(key): /dɪb/
  • Audio (Southern England)(file)

Verb

dib (third-person singular simple present dibs, present participle dibbing, simple past and past participle dibbed)

  1. To dig a hole by poking; especially, to dig a small hole in soil for the purpose of planting a bulb or seed
  2. To move in a rapid, cautious manner; especially, with movement like a mouse or rat.
See also

Noun

dib (plural dibs)

  1. A dibber (gardening tool)
  2. One of the small bones in the knee joints of sheep uniting the bones above and below the joints.

Verb

dib (third-person singular simple present dibs, present participle dibbing, simple past and past participle dibbed)

  1. (Scouting) Alternative form of dyb

Anagrams

Azerbaijani

Etymology

From Proto-Turkic *tǖp.

Pronunciation
  • Audio(file)

Noun

dib (definite accusative dibni, plural diblər)

  1. bottom
    dənizin dibində ― on the sea bottom
    gölün dibində ― on the lake bottom
    çayın dibində ― on the river bottom
  2. root, base
    ağacı dibindən kəsmək ― to cut the tree at the base
  3. lower part
  4. deep (a long way inside; situated far in or back)
    bağın dibində ― in the deep of the garden
    meşənin dibində ― deep in the forest
  5. (mining) face (as in coalface)
  6. (colloquial) hymen
    Synonym: qızlıq pərdəsi

Declension
    Declension of dib
singular plural
nominative dib
 diblər
definite accusative dibi
 dibləri
dative dibə
 diblərə
locative dibdə
 diblərdə
ablative dibdən
 diblərdən
definite genitive dibin
 diblərin
    Possessive forms of dib
nominative
singular plural
mənim (“my”) dibim diblərim
sənin (“your”) dibin diblərin
onun (“his/her/its”) dibi dibləri
bizim (“our”) dibimiz diblərimiz
sizin (“your”) dibiniz dibləriniz
onların (“their”) dibi or dibləri dibləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) dibimi diblərimi
sənin (“your”) dibini diblərini
onun (“his/her/its”) dibini diblərini
bizim (“our”) dibimizi diblərimizi
sizin (“your”) dibinizi diblərinizi
onların (“their”) dibini or diblərini diblərini
dative
singular plural
mənim (“my”) dibimə diblərimə
sənin (“your”) dibinə diblərinə
onun (“his/her/its”) dibinə diblərinə
bizim (“our”) dibimizə diblərimizə
sizin (“your”) dibinizə diblərinizə
onların (“their”) dibinə or diblərinə diblərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) dibimdə diblərimdə
sənin (“your”) dibində diblərində
onun (“his/her/its”) dibində diblərində
bizim (“our”) dibimizdə diblərimizdə
sizin (“your”) dibinizdə diblərinizdə
onların (“their”) dibində or diblərində diblərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) dibimdən diblərimdən
sənin (“your”) dibindən diblərindən
onun (“his/her/its”) dibindən diblərindən
bizim (“our”) dibimizdən diblərimizdən
sizin (“your”) dibinizdən diblərinizdən
onların (“their”) dibindən or diblərindən diblərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) dibimin diblərimin
sənin (“your”) dibinin diblərinin
onun (“his/her/its”) dibinin diblərinin
bizim (“our”) dibimizin diblərimizin
sizin (“your”) dibinizin diblərinizin
onların (“their”) dibinin or diblərinin diblərinin

Maltese

Etymology

From Arabic ذِئْب‎ (ḏiʔb). Compare Moroccan Arabic ديب‎ (dīb), Egyptian Arabic ديب‎ (dīb).

Pronunciation
  • IPA(key): /diːp/

Noun

dib m (plural djieb)

  1. wolf
    Synonym: lupu

Sumerian

Romanization

dib

  1. Romanization of 𒁳 (dib)

Volapük

Pronunciation
  • IPA(key): /dib/

Noun

dib (nominative plural dibs)

  1. depth

Declension
declension of dib
singular plural
nominative dib dibs
genitive diba dibas
dative dibe dibes
accusative dibi dibis
vocative 1 o dib! o dibs!
predicative 2 dibu dibus
  • 1 status as a case is disputed
  • 2 in later, non-classical Volapük only

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.