dibynnu
Welsh
Verb
dibynnu (first-person singular present dibynnaf)
Conjugation
Conjugation (literary)
| singular | plural | impersonal | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | |||
| present indicative/future | dibynnaf | dibynni | dibynna | dibynnwn | dibynnwch | dibynnant | dibynnir | |
| imperfect (indicative/subjunctive)/ conditional |
dibynnwn | dibynnit | dibynnai | dibynnem | dibynnech | dibynnent | dibynnid | |
| preterite | dibynnais | dibynnaist | dibynnodd | dibynasom | dibynasoch | dibynasant | dibynnwyd | |
| pluperfect | dibynaswn | dibynasit | dibynasai | dibynasem | dibynasech | dibynasent | dibynasid, dibynesid | |
| present subjunctive | dibynnwyf | dibynnych | dibynno | dibynnom | dibynnoch | dibynnont | dibynner | |
| imperative | — | dibynna | dibynned | dibynnwn | dibynnwch | dibynnent | dibynner | |
| verbal noun | dibynnu | |||||||
| verbal adjectives | dibynedig dibynadwy | |||||||
Conjugation (colloquial)
| Inflected colloquial forms | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | |
| future | dibynna i, dibynnaf i | dibynni di | dibynnith o/e/hi, dibynniff e/hi | dibynnwn ni | dibynnwch chi | dibynnan nhw |
| conditional | dibynnwn i, dibynnswn i | dibynnet ti, dibynnset ti | dibynnai fo/fe/hi, dibynnsai fo/fe/hi | dibynnen ni, dibynnsen ni | dibynnech chi, dibynnsech chi | dibynnen nhw, dibynnsen nhw |
| preterite | dibynnais i, dibynnes i | dibynnaist ti, dibynnest ti | dibynnodd o/e/hi | dibynnon ni | dibynnoch chi | dibynnon nhw |
| imperative | — | dibynna | — | — | dibynnwch | — |
| Note: All other forms are periphrastic, as usual in colloquial Welsh. | ||||||
Derived terms
- dibyniaeth (“dependence, reliance”)
- dibynnol (“dependent; subjunctive”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.