diductio
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /diːˈduk.ti.oː/, [d̪iːˈd̪ʊkt̪ioː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /diˈduk.t͡si.o/, [d̪iˈd̪ukt̪͡s̪io]
Declension
Third-declension noun.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | dīductiō | dīductiōnēs |
| Genitive | dīductiōnis | dīductiōnum |
| Dative | dīductiōnī | dīductiōnibus |
| Accusative | dīductiōnem | dīductiōnēs |
| Ablative | dīductiōne | dīductiōnibus |
| Vocative | dīductiō | dīductiōnēs |
References
- “diductio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- diductio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.