diiudicatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of dīiūdicō.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | dīiūdicātus | dīiūdicāta | dīiūdicātum | dīiūdicātī | dīiūdicātae | dīiūdicāta | |
| Genitive | dīiūdicātī | dīiūdicātae | dīiūdicātī | dīiūdicātōrum | dīiūdicātārum | dīiūdicātōrum | |
| Dative | dīiūdicātō | dīiūdicātae | dīiūdicātō | dīiūdicātīs | dīiūdicātīs | dīiūdicātīs | |
| Accusative | dīiūdicātum | dīiūdicātam | dīiūdicātum | dīiūdicātōs | dīiūdicātās | dīiūdicāta | |
| Ablative | dīiūdicātō | dīiūdicātā | dīiūdicātō | dīiūdicātīs | dīiūdicātīs | dīiūdicātīs | |
| Vocative | dīiūdicāte | dīiūdicāta | dīiūdicātum | dīiūdicātī | dīiūdicātae | dīiūdicāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.