diiunctior
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /diːˈi̯uːnk.ti.or/, [d̪iːˈi̯uːŋkt̪iɔr]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /diˈjunk.t͡si.or/, [d̪iˈjuŋkt̪͡s̪ior]
Declension
Third-declension comparative adjective.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | dīiūnctior | dīiūnctius | dīiūnctiōrēs | dīiūnctiōra | |
| Genitive | dīiūnctiōris | dīiūnctiōrum | |||
| Dative | dīiūnctiōrī | dīiūnctiōribus | |||
| Accusative | dīiūnctiōrem | dīiūnctius | dīiūnctiōrēs | dīiūnctiōra | |
| Ablative | dīiūnctiōre | dīiūnctiōribus | |||
| Vocative | dīiūnctior | dīiūnctius | dīiūnctiōrēs | dīiūnctiōra | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.