dilectus
Latin
Etymology 1
Perfect passive participle of dīligō (“I esteem, love”).
Participle
dīlēctus (feminine dīlēcta, neuter dīlēctum, superlative dīlēctissimus); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | dīlēctus | dīlēcta | dīlēctum | dīlēctī | dīlēctae | dīlēcta | |
| Genitive | dīlēctī | dīlēctae | dīlēctī | dīlēctōrum | dīlēctārum | dīlēctōrum | |
| Dative | dīlēctō | dīlēctō | dīlēctīs | ||||
| Accusative | dīlēctum | dīlēctam | dīlēctum | dīlēctōs | dīlēctās | dīlēcta | |
| Ablative | dīlēctō | dīlēctā | dīlēctō | dīlēctīs | |||
| Vocative | dīlēcte | dīlēcta | dīlēctum | dīlēctī | dīlēctae | dīlēcta | |
Noun
dīlēctus m (genitive dīlēctūs); fourth declension
- selection, choice, distinction
- levy, draft, conscription
- Multis de causis Caesar maiorem Galliae motum expectans per Marcum Silanum, Gaium Antistium Reginum, Titum Sextium legatos dilectum habere instituit(Caesar, De bello gallico, VI 1)
- Caesar, expecting for many reasons a greater commotion in Gaul, resolves to hold a levy by the means of M. Silanus C. Antistius Reginus, and T. Sextius, his lieutenants.
- enlistment
Declension
Fourth-declension noun.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | dīlēctus | dīlēctūs |
| Genitive | dīlēctūs | dīlēctuum |
| Dative | dīlēctuī | dīlēctibus |
| Accusative | dīlēctum | dīlēctūs |
| Ablative | dīlēctū | dīlēctibus |
| Vocative | dīlēctus | dīlēctūs |
References
- “dilectus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “dilectus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- dilectus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- (ambiguous) to hold a levy: dilectum habere
- (ambiguous) to hold a levy: dilectum habere
- “dilectus”, in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.