dilmaç

See also: Dilmaç

Turkish

Etymology

From Proto-Turkic *tilmaç (“interpreter, translator”). Compare Uzbek tilmoch, and also Proto-Slavic *tъlmačь and Old High German tolmetsche (German Dolmetscher), ancient borrowings from Turkic.

Noun

dilmaç (definite accusative dilmaçı, plural dilmaçlar)

  1. interpreter, translator

Declension
Inflection
Nominative dilmaç
Definite accusative dilmaçı
Singular Plural
Nominative dilmaç dilmaçlar
Definite accusative dilmaçı dilmaçları
Dative dilmaça dilmaçlara
Locative dilmaçta dilmaçlarda
Ablative dilmaçtan dilmaçlardan
Genitive dilmaçın dilmaçların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular dilmaçım dilmaçlarım
2nd singular dilmaçın dilmaçların
3rd singular dilmaçı dilmaçları
1st plural dilmaçımız dilmaçlarımız
2nd plural dilmaçınız dilmaçlarınız
3rd plural dilmaçları dilmaçları
Predicative forms
Singular Plural
1st singular dilmaçım dilmaçlarım
2nd singular dilmaçsın dilmaçlarsın
3rd singular dilmaç
dilmaçtır		 dilmaçlar
dilmaçlardır
1st plural dilmaçız dilmaçlarız
2nd plural dilmaçsınız dilmaçlarsınız
3rd plural dilmaçlar dilmaçlardır
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.