dimanatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of dīmānō
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | dīmānātus | dīmānāta | dīmānātum | dīmānātī | dīmānātae | dīmānāta | |
| Genitive | dīmānātī | dīmānātae | dīmānātī | dīmānātōrum | dīmānātārum | dīmānātōrum | |
| Dative | dīmānātō | dīmānātae | dīmānātō | dīmānātīs | dīmānātīs | dīmānātīs | |
| Accusative | dīmānātum | dīmānātam | dīmānātum | dīmānātōs | dīmānātās | dīmānāta | |
| Ablative | dīmānātō | dīmānātā | dīmānātō | dīmānātīs | dīmānātīs | dīmānātīs | |
| Vocative | dīmānāte | dīmānāta | dīmānātum | dīmānātī | dīmānātae | dīmānāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.