dimorare
Italian
    
    
Verb
    
dimoràre (first-person singular present dimòro, first-person singular past historic dimorài, past participle dimoràto, auxiliary avére or (more rarely) èssere) (intransitive) [auxiliary avere or (more rarely) essere]
Conjugation
    
    Conjugation of dimoràre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | dimoràre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére, èssere1 | gerund | dimoràndo | |||
| present participle | dimorànte | past participle | dimoràto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse | 
| present | dimòro | dimòri | dimòra | dimoriàmo | dimoràte | dimòrano | 
| imperfect | dimoràvo | dimoràvi | dimoràva | dimoravàmo | dimoravàte | dimoràvano | 
| past historic | dimorài | dimoràsti | dimorò | dimoràmmo | dimoràste | dimoràrono | 
| future | dimorerò | dimorerài | dimorerà | dimorerémo | dimoreréte | dimorerànno | 
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse | 
| present | dimorerèi | dimorerésti | dimorerèbbe, dimorerébbe | dimorerémmo | dimoreréste | dimorerèbbero, dimorerébbero | 
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse | 
| present | dimòri | dimòri | dimòri | dimoriàmo | dimoriàte | dimòrino | 
| imperfect | dimoràssi | dimoràssi | dimoràsse | dimoràssimo | dimoràste | dimoràssero | 
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro | 
| dimòra | dimòri | dimoriàmo | dimoràte | dimòrino | ||
| negative imperative | non dimoràre | non dimòri | non dimoriàmo | non dimoràte | non dimòrino | |
1More rarely.
Derived terms
    
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.