disbrigarsi
Italian
    
    
Conjugation
    
    Conjugation of disbrigarsi
| infinitive | disbrigarsi | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | essere | gerund | disbrigandosi | |||
| present participle | disbrigantesi | past participle | disbrigato, disbrigatosi | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse | 
| present | mi disbrigo | ti disbrighi | si disbriga | ci disbrighiamo | vi disbrigate | si disbrigano | 
| imperfect | mi disbrigavo | ti disbrigavi | si disbrigava | ci disbrigavamo | vi disbrigavate | si disbrigavano | 
| past historic | mi disbrigai | ti disbrigasti | si disbrigò | ci disbrigammo | vi disbrigaste | si disbrigarono | 
| future | mi disbrigherò | ti disbrigherai | si disbrigherà | ci disbrigheremo | vi disbrigherete | si disbrigheranno | 
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse | 
| present | mi disbrigherei | ti disbrigheresti | si disbrigherebbe | ci disbrigheremmo | vi disbrighereste | si disbrigherebbero | 
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse | 
| present | mi disbrighi | ti disbrighi | si disbrighi | ci disbrighiamo | vi disbrighiate | si disbrighino | 
| imperfect | mi disbrigassi | ti disbrigassi | si disbrigasse | ci disbrigassimo | vi disbrigaste | si disbrigassero | 
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro | 
| disbrigati, non ti disbrigare, non disbrigarti | si disbrighi | disbrighiamoci | disbrigatevi | si disbrighino | ||
Related terms
    
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.