discarricaturus
Latin
Etymology
Future active participle of discarricō
Participle
discarricātūrus m (feminine discarricātūra, neuter discarricātūrum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | discarricātūrus | discarricātūra | discarricātūrum | discarricātūrī | discarricātūrae | discarricātūra | |
| Genitive | discarricātūrī | discarricātūrae | discarricātūrī | discarricātūrōrum | discarricātūrārum | discarricātūrōrum | |
| Dative | discarricātūrō | discarricātūrae | discarricātūrō | discarricātūrīs | discarricātūrīs | discarricātūrīs | |
| Accusative | discarricātūrum | discarricātūram | discarricātūrum | discarricātūrōs | discarricātūrās | discarricātūra | |
| Ablative | discarricātūrō | discarricātūrā | discarricātūrō | discarricātūrīs | discarricātūrīs | discarricātūrīs | |
| Vocative | discarricātūre | discarricātūra | discarricātūrum | discarricātūrī | discarricātūrae | discarricātūra | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.