discingendus
Latin
Etymology
Future passive participle of discingō
Participle
discingendus m (feminine discingenda, neuter discingendum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | discingendus | discingenda | discingendum | discingendī | discingendae | discingenda | |
| Genitive | discingendī | discingendae | discingendī | discingendōrum | discingendārum | discingendōrum | |
| Dative | discingendō | discingendae | discingendō | discingendīs | discingendīs | discingendīs | |
| Accusative | discingendum | discingendam | discingendum | discingendōs | discingendās | discingenda | |
| Ablative | discingendō | discingendā | discingendō | discingendīs | discingendīs | discingendīs | |
| Vocative | discingende | discingenda | discingendum | discingendī | discingendae | discingenda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.