disciplinatus
Latin
Etymology
Diminutive of disciplina.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /dis.ki.pliːˈnaː.tus/, [d̪ɪs̠kɪplʲiːˈnäːt̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /diʃ.ʃi.pliˈna.tus/, [d̪iʃːipliˈnäːt̪us]
Adjective
disciplīnātus (feminine disciplīnāta, neuter disciplīnātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | disciplīnātus | disciplīnāta | disciplīnātum | disciplīnātī | disciplīnātae | disciplīnāta | |
| Genitive | disciplīnātī | disciplīnātae | disciplīnātī | disciplīnātōrum | disciplīnātārum | disciplīnātōrum | |
| Dative | disciplīnātō | disciplīnātō | disciplīnātīs | ||||
| Accusative | disciplīnātum | disciplīnātam | disciplīnātum | disciplīnātōs | disciplīnātās | disciplīnāta | |
| Ablative | disciplīnātō | disciplīnātā | disciplīnātō | disciplīnātīs | |||
| Vocative | disciplīnāte | disciplīnāta | disciplīnātum | disciplīnātī | disciplīnātae | disciplīnāta | |
References
- “disciplinatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- disciplinatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- disciplinatus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.