disparens
Latin
Etymology
Present participle of dispareō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | disparēns | disparēns | disparentēs | disparentia | |
| Genitive | disparentis | disparentis | disparentium | disparentium | |
| Dative | disparentī | disparentī | disparentibus | disparentibus | |
| Accusative | disparentem | disparēns | disparentēs, disparentīs | disparentia | |
| Ablative | disparente, disparentī1 | disparente, disparentī1 | disparentibus | disparentibus | |
| Vocative | disparēns | disparēns | disparentēs | disparentia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.