dissectus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of dissecō
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | dissectus | dissecta | dissectum | dissectī | dissectae | dissecta | |
| Genitive | dissectī | dissectae | dissectī | dissectōrum | dissectārum | dissectōrum | |
| Dative | dissectō | dissectō | dissectīs | ||||
| Accusative | dissectum | dissectam | dissectum | dissectōs | dissectās | dissecta | |
| Ablative | dissectō | dissectā | dissectō | dissectīs | |||
| Vocative | dissecte | dissecta | dissectum | dissectī | dissectae | dissecta | |
References
- “dissectus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.