distinendus
Latin
Participle
distinendus m (feminine distinenda, neuter distinendum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | distinendus | distinenda | distinendum | distinendī | distinendae | distinenda | |
| Genitive | distinendī | distinendae | distinendī | distinendōrum | distinendārum | distinendōrum | |
| Dative | distinendō | distinendae | distinendō | distinendīs | distinendīs | distinendīs | |
| Accusative | distinendum | distinendam | distinendum | distinendōs | distinendās | distinenda | |
| Ablative | distinendō | distinendā | distinendō | distinendīs | distinendīs | distinendīs | |
| Vocative | distinende | distinenda | distinendum | distinendī | distinendae | distinenda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.