distracturus
Latin
Etymology
Future active participle of distrahō.
Participle
distractūrus m (feminine distractūra, neuter distractūrum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | distractūrus | distractūra | distractūrum | distractūrī | distractūrae | distractūra | |
| Genitive | distractūrī | distractūrae | distractūrī | distractūrōrum | distractūrārum | distractūrōrum | |
| Dative | distractūrō | distractūrae | distractūrō | distractūrīs | distractūrīs | distractūrīs | |
| Accusative | distractūrum | distractūram | distractūrum | distractūrōs | distractūrās | distractūra | |
| Ablative | distractūrō | distractūrā | distractūrō | distractūrīs | distractūrīs | distractūrīs | |
| Vocative | distractūre | distractūra | distractūrum | distractūrī | distractūrae | distractūra | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.