distrahendus
Latin
Etymology
Future passive participle of distrahō.
Participle
distrahendus m (feminine distrahenda, neuter distrahendum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | distrahendus | distrahenda | distrahendum | distrahendī | distrahendae | distrahenda | |
| Genitive | distrahendī | distrahendae | distrahendī | distrahendōrum | distrahendārum | distrahendōrum | |
| Dative | distrahendō | distrahendae | distrahendō | distrahendīs | distrahendīs | distrahendīs | |
| Accusative | distrahendum | distrahendam | distrahendum | distrahendōs | distrahendās | distrahenda | |
| Ablative | distrahendō | distrahendā | distrahendō | distrahendīs | distrahendīs | distrahendīs | |
| Vocative | distrahende | distrahenda | distrahendum | distrahendī | distrahendae | distrahenda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.