divagans
Latin
Etymology
Present participle of dīvagor
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | dīvagāns | dīvagāns | dīvagantēs | dīvagantia | |
| Genitive | dīvagantis | dīvagantis | dīvagantium | dīvagantium | |
| Dative | dīvagantī | dīvagantī | dīvagantibus | dīvagantibus | |
| Accusative | dīvagantem | dīvagāns | dīvagantēs, dīvagantīs | dīvagantia | |
| Ablative | dīvagante, dīvagantī1 | dīvagante, dīvagantī1 | dīvagantibus | dīvagantibus | |
| Vocative | dīvagāns | dīvagāns | dīvagantēs | dīvagantia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.