divinare
See also: divinaré
Italian
Verb
divinàre (first-person singular present divìno, first-person singular past historic divinài, past participle divinàto, auxiliary avére)
- (transitive) to divine
Conjugation
Conjugation of divinàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | divinàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | divinàndo | |||
| present participle | divinànte | past participle | divinàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | divìno | divìni | divìna | diviniàmo | divinàte | divìnano |
| imperfect | divinàvo | divinàvi | divinàva | divinavàmo | divinavàte | divinàvano |
| past historic | divinài | divinàsti | divinò | divinàmmo | divinàste | divinàrono |
| future | divinerò | divinerài | divinerà | divinerémo | divineréte | divinerànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | divinerèi | divinerésti | divinerèbbe, divinerébbe | divinerémmo | divineréste | divinerèbbero, divinerébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | divìni | divìni | divìni | diviniàmo | diviniàte | divìnino |
| imperfect | divinàssi | divinàssi | divinàsse | divinàssimo | divinàste | divinàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| divìna | divìni | diviniàmo | divinàte | divìnino | ||
| negative imperative | non divinàre | non divìni | non diviniàmo | non divinàte | non divìnino | |
Related terms
Latin
Verb
dīvīnāre
- inflection of dīvīnō:
- present active infinitive
- second-person singular present passive imperative/indicative
Spanish
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.