dobrnąć

Polish

Etymology

From do- +‎ brnąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /dɔˈbrnɔɲt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔbrnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: do‧brnąć

Verb

dobrnąć pf

  1. (intransitive) to reach with difficulty, to make it [+ do (genitive) = to somewhere]
  2. (intransitive) to get to some point in time with difficulty

Conjugation
Conjugation of dobrnąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dobrnąć
future tense 1st dobrnę dobrniemy
2nd dobrniesz dobrniecie
3rd dobrnie dobrną
impersonal dobrnie się
past tense 1st dobrnąłem dobrnęłam dobrnęliśmy dobrnęłyśmy
2nd dobrnąłeś dobrnęłaś dobrnęliście dobrnęłyście
3rd dobrnął dobrnęła dobrnęło dobrnęli dobrnęły
impersonal dobrnięto
conditional 1st dobrnąłbym dobrnęłabym dobrnęlibyśmy dobrnęłybyśmy
2nd dobrnąłbyś dobrnęłabyś dobrnęlibyście dobrnęłybyście
3rd dobrnąłby dobrnęłaby dobrnęłoby dobrnęliby dobrnęłyby
impersonal dobrnięto by
imperative 1st niech dobrnę dobrnijmy
2nd dobrnij dobrnijcie
3rd niech dobrnie niech dobrną
anterior adverbial participle dobrnąwszy
verbal noun dobrnięcie

Further reading
  • dobrnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dobrnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.