docisnąć

Polish

Etymology

From do- +‎ cisnąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /dɔˈt͡ɕis.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -isnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: do‧cis‧nąć

Verb

docisnąć pf (imperfective dociskać)

  1. (transitive) to press, to apply pressure physically
  2. (transitive) to press, to apply pressure on someone to do something

Conjugation
Conjugation of docisnąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive docisnąć
future tense 1st docisnę dociśniemy
2nd dociśniesz dociśniecie
3rd dociśnie docisną
impersonal dociśnie się
past tense 1st docisnąłem docisnęłam docisnęliśmy docisnęłyśmy
2nd docisnąłeś docisnęłaś docisnęliście docisnęłyście
3rd docisnął docisnęła docisnęło docisnęli docisnęły
impersonal dociśnięto
conditional 1st docisnąłbym docisnęłabym docisnęlibyśmy docisnęłybyśmy
2nd docisnąłbyś docisnęłabyś docisnęlibyście docisnęłybyście
3rd docisnąłby docisnęłaby docisnęłoby docisnęliby docisnęłyby
impersonal dociśnięto by
imperative 1st niech docisnę dociśnijmy
2nd dociśnij dociśnijcie
3rd niech dociśnie niech docisną
passive adjectival participle dociśnięty dociśnięta dociśnięte dociśnięci dociśnięte
anterior adverbial participle docisnąwszy
verbal noun dociśnięcie

Further reading
  • docisnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • docisnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.