doctrinalis
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /dok.triːˈnaː.lis/, [d̪ɔkt̪riːˈnäːlʲɪs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /dok.triˈna.lis/, [d̪okt̪riˈnäːlis]
Adjective
doctrīnālis (neuter doctrīnāle); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | doctrīnālis | doctrīnāle | doctrīnālēs | doctrīnālia | |
| Genitive | doctrīnālis | doctrīnālium | |||
| Dative | doctrīnālī | doctrīnālibus | |||
| Accusative | doctrīnālem | doctrīnāle | doctrīnālēs doctrīnālīs |
doctrīnālia | |
| Ablative | doctrīnālī | doctrīnālibus | |||
| Vocative | doctrīnālis | doctrīnāle | doctrīnālēs | doctrīnālia | |
Descendants
- English: doctrinal
- French: doctrinal
- Italian: dottrinale
References
- “doctrinalis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- doctrinalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.