doczesny

Polish

Etymology

From do czasu +‎ -ny.

Pronunciation

IPA^(key): /dɔˈt͡ʂɛs.nɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɛsnɨ
Syllabification: do‧czes‧ny

Adjective

doczesny (not comparable, adverb docześnie)

(religion) mundane, worldly (as opposed to divine or related to the afterlife)

Declension

Declension of doczesny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	doczesny		doczesne	doczesna	docześni	doczesne
genitive	doczesnego			doczesnej	doczesnych
dative	doczesnemu			doczesnej	doczesnym
accusative	doczesnego	doczesny	doczesne	doczesną	doczesnych	doczesne
instrumental	doczesnym			doczesną	doczesnymi
locative	doczesnym			doczesnej	doczesnych

Further reading

doczesny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
doczesny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.