dogasić

Polish

Etymology

From do- +‎ gasić.

Pronunciation
  • IPA(key): /dɔˈɡa.ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aɕit͡ɕ
  • Syllabification: do‧ga‧sić

Verb

dogasić pf (imperfective dogaszać)

  1. (transitive) to extinguish completely, to cause to burn out

Conjugation
Conjugation of dogasić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dogasić
future tense 1st dogaszę dogasimy
2nd dogasisz dogasicie
3rd dogasi dogaszą
impersonal dogasi się
past tense 1st dogasiłem dogasiłam dogasiliśmy dogasiłyśmy
2nd dogasiłeś dogasiłaś dogasiliście dogasiłyście
3rd dogasił dogasiła dogasiło dogasili dogasiły
impersonal dogaszono
conditional 1st dogasiłbym dogasiłabym dogasilibyśmy dogasiłybyśmy
2nd dogasiłbyś dogasiłabyś dogasilibyście dogasiłybyście
3rd dogasiłby dogasiłaby dogasiłoby dogasiliby dogasiłyby
impersonal dogaszono by
imperative 1st niech dogaszę dogaśmy
2nd dogaś dogaście
3rd niech dogasi niech dogaszą
passive adjectival participle dogaszony dogaszona dogaszone dogaszeni dogaszone
anterior adverbial participle dogasiwszy
verbal noun dogaszenie
adjective
  • dogasły
verbs

Further reading
  • dogasić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dogasić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.