dogmaticus
Latin
Etymology
From Ancient Greek δογματικός (dogmatikós, “doctrinal”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /doɡˈma.ti.kus/, [d̪ɔɡˈmät̪ɪkʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /doɡˈma.ti.kus/, [d̪oɡˈmäːt̪ikus]
Adjective
dogmaticus (feminine dogmatica, neuter dogmaticum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | dogmaticus | dogmatica | dogmaticum | dogmaticī | dogmaticae | dogmatica | |
| Genitive | dogmaticī | dogmaticae | dogmaticī | dogmaticōrum | dogmaticārum | dogmaticōrum | |
| Dative | dogmaticō | dogmaticō | dogmaticīs | ||||
| Accusative | dogmaticum | dogmaticam | dogmaticum | dogmaticōs | dogmaticās | dogmatica | |
| Ablative | dogmaticō | dogmaticā | dogmaticō | dogmaticīs | |||
| Vocative | dogmatice | dogmatica | dogmaticum | dogmaticī | dogmaticae | dogmatica | |
Descendants
References
- “dogmaticus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- dogmaticus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- dogmaticus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.