doleźć

Polish

Etymology

From do- +‎ leźć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈdɔ.lɛɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔlɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: do‧leźć

Verb

doleźć pf (imperfective dołazić)

  1. (colloquial, intransitive) to drag one's feet somewhere

Conjugation
Conjugation of doleźć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive doleźć
future tense 1st dolezę doleziemy
2nd doleziesz doleziecie
3rd dolezie dolezą
impersonal dolezie się
past tense 1st dolazłem dolazłam doleźliśmy dolazłyśmy
2nd dolazłeś dolazłaś doleźliście dolazłyście
3rd dolazł dolazła dolazło doleźli dolazły
impersonal doleziono
conditional 1st dolazłbym dolazłabym doleźlibyśmy dolazłybyśmy
2nd dolazłbyś dolazłabyś doleźlibyście dolazłybyście
3rd dolazłby dolazłaby dolazłoby doleźliby dolazłyby
impersonal doleziono by
imperative 1st niech dolezę doleźmy
2nd doleź doleźcie
3rd niech dolezie niech dolezą
anterior adverbial participle dolazłszy
verbal noun dolezienie

Further reading
  • doleźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • doleźć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.