dolegać

Polish

Etymology

From dolec +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /dɔˈlɛ.ɡat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɡat͡ɕ
  • Syllabification: do‧le‧gać

Verb

dolegać impf

  1. (intransitive) to ail, to trouble [+dative = someone]

Conjugation
Conjugation of dolegać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dolegać
present tense 1st dolegam dolegamy
2nd dolegasz dolegacie
3rd dolega dolegają
impersonal dolega się
past tense 1st dolegałem dolegałam dolegaliśmy dolegałyśmy
2nd dolegałeś dolegałaś dolegaliście dolegałyście
3rd dolegał dolegała dolegało dolegali dolegały
impersonal dolegano
future tense 1st będę dolegał,
będę dolegać
 będę dolegała,
będę dolegać
 będziemy dolegali,
będziemy dolegać
 będziemy dolegały,
będziemy dolegać
2nd będziesz dolegał,
będziesz dolegać
 będziesz dolegała,
będziesz dolegać
 będziecie dolegali,
będziecie dolegać
 będziecie dolegały,
będziecie dolegać
3rd będzie dolegał,
będzie dolegać
 będzie dolegała,
będzie dolegać
 będzie dolegało,
będzie dolegać
 będą dolegali,
będą dolegać
 będą dolegały,
będą dolegać
impersonal będzie dolegać się
conditional 1st dolegałbym dolegałabym dolegalibyśmy dolegałybyśmy
2nd dolegałbyś dolegałabyś dolegalibyście dolegałybyście
3rd dolegałby dolegałaby dolegałoby dolegaliby dolegałyby
impersonal dolegano by
imperative 1st niech dolegam dolegajmy
2nd dolegaj dolegajcie
3rd niech dolega niech dolegają
active adjectival participle dolegający dolegająca dolegające dolegający dolegające
contemporary adverbial participle dolegając
verbal noun doleganie

Further reading
  • dolegać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dolegać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.