domineren
Dutch
Etymology
From Middle Dutch domineren, from Old French dominer.
Pronunciation
- IPA(key): /doːmiˈneːrə(n)/
Audio (file)
Inflection
| Inflection of domineren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | domineren | |||
| past singular | domineerde | |||
| past participle | gedomineerd | |||
| infinitive | domineren | |||
| gerund | domineren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | domineer | domineerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | domineert | domineerde | ||
| 2nd person sing. (u) | domineert | domineerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | domineert | domineerde | ||
| 3rd person singular | domineert | domineerde | ||
| plural | domineren | domineerden | ||
| subjunctive sing.1 | dominere | domineerde | ||
| subjunctive plur.1 | domineren | domineerden | ||
| imperative sing. | domineer | |||
| imperative plur.1 | domineert | |||
| participles | dominerend | gedomineerd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Synonyms
Descendants
- English: domineer
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.