dopełnić

Polish

Etymology

From do- +‎ pełnić.

Pronunciation
  • IPA(key): /dɔˈpɛw.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛwɲit͡ɕ
  • Syllabification: do‧peł‧nić

Verb

dopełnić pf (imperfective dopełniać)

  1. (transitive) to complement, to complete, to supplement, to top up
  2. (transitive) to fulfill, to complete, to execute
  3. (reflexive) to complement (one another), to be complementary

Conjugation
Conjugation of dopełnić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dopełnić
future tense 1st dopełnię dopełnimy
2nd dopełnisz dopełnicie
3rd dopełni dopełnią
impersonal dopełni się
past tense 1st dopełniłem dopełniłam dopełniliśmy dopełniłyśmy
2nd dopełniłeś dopełniłaś dopełniliście dopełniłyście
3rd dopełnił dopełniła dopełniło dopełnili dopełniły
impersonal dopełniono
conditional 1st dopełniłbym dopełniłabym dopełnilibyśmy dopełniłybyśmy
2nd dopełniłbyś dopełniłabyś dopełnilibyście dopełniłybyście
3rd dopełniłby dopełniłaby dopełniłoby dopełniliby dopełniłyby
impersonal dopełniono by
imperative 1st niech dopełnię dopełnijmy
2nd dopełnij dopełnijcie
3rd niech dopełni niech dopełnią
passive adjectival participle dopełniony dopełniona dopełnione dopełnieni dopełnione
anterior adverbial participle dopełniwszy
verbal noun dopełnienie

Further reading
  • dopełnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dopełnić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.