dopiec

Polish

Etymology

From do- +‎ piec.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈdɔ.pjɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔpjɛt͡s
  • Syllabification: do‧piec

Verb

dopiec pf (imperfective dopiekać)

  1. (transitive) to bake completely
  2. (intransitive) to bake, to be hot
  3. (intransitive) to trouble, to bother, to harass [+dative = someone]

Conjugation
Conjugation of dopiec pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dopiec
future tense 1st dopiekę dopieczemy
2nd dopieczesz dopieczecie
3rd dopiecze dopieką
impersonal dopiecze się
past tense 1st dopiekłem dopiekłam dopiekliśmy dopiekłyśmy
2nd dopiekłeś dopiekłaś dopiekliście dopiekłyście
3rd dopiekł dopiekła dopiekło dopiekli dopiekły
impersonal dopieczono
conditional 1st dopiekłbym dopiekłabym dopieklibyśmy dopiekłybyśmy
2nd dopiekłbyś dopiekłabyś dopieklibyście dopiekłybyście
3rd dopiekłby dopiekłaby dopiekłoby dopiekliby dopiekłyby
impersonal dopieczono by
imperative 1st niech dopiekę dopieczmy
2nd dopiecz dopieczcie
3rd niech dopiecze niech dopieką
passive adjectival participle dopieczony dopieczona dopieczone dopieczeni dopieczone
anterior adverbial participle dopiekłszy
verbal noun dopieczenie

Further reading
  • dopiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dopiec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.