doprać

Polish

Etymology

From do- +‎ prać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈdɔ.prat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔprat͡ɕ
  • Syllabification: do‧prać

Verb

doprać pf (imperfective dopierać)

  1. (transitive) to wash down (to wash something completely or thoroughly)
  2. (transitive) to press up against something (physically) [+ do (genitive) = against what]

Conjugation
Conjugation of doprać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive doprać
future tense 1st dopiorę dopierzemy
2nd dopierzesz dopierzecie
3rd dopierze dopiorą
impersonal dopierze się
past tense 1st doprałem doprałam dopraliśmy doprałyśmy
2nd doprałeś doprałaś dopraliście doprałyście
3rd doprał doprała doprało doprali doprały
impersonal doprano
conditional 1st doprałbym doprałabym dopralibyśmy doprałybyśmy
2nd doprałbyś doprałabyś dopralibyście doprałybyście
3rd doprałby doprałaby doprałoby dopraliby doprałyby
impersonal doprano by
imperative 1st niech dopiorę dopierzmy
2nd dopierz dopierzcie
3rd niech dopierze niech dopiorą
passive adjectival participle doprany doprana doprane doprani doprane
anterior adverbial participle doprawszy
verbal noun dopranie

Further reading
  • doprać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • doprać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.