dosłuchać

Polish

Etymology

From do- +‎ słuchać.

Pronunciation
  • IPA(key): /dɔˈswu.xat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uxat͡ɕ
  • Syllabification: do‧słu‧chać

Verb

dosłuchać pf (imperfective dosłuchiwać)

  1. (transitive) to hear out, to listen to the end [+genitive]
  2. (reflexive) to make out, to discern by listening [+genitive]

Conjugation
Conjugation of dosłuchać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dosłuchać
future tense 1st dosłucham dosłuchamy
2nd dosłuchasz dosłuchacie
3rd dosłucha dosłuchają
impersonal dosłucha się
past tense 1st dosłuchałem dosłuchałam dosłuchaliśmy dosłuchałyśmy
2nd dosłuchałeś dosłuchałaś dosłuchaliście dosłuchałyście
3rd dosłuchał dosłuchała dosłuchało dosłuchali dosłuchały
impersonal dosłuchano
conditional 1st dosłuchałbym dosłuchałabym dosłuchalibyśmy dosłuchałybyśmy
2nd dosłuchałbyś dosłuchałabyś dosłuchalibyście dosłuchałybyście
3rd dosłuchałby dosłuchałaby dosłuchałoby dosłuchaliby dosłuchałyby
impersonal dosłuchano by
imperative 1st niech dosłucham dosłuchajmy
2nd dosłuchaj dosłuchajcie
3rd niech dosłucha niech dosłuchają
passive adjectival participle dosłuchany dosłuchana dosłuchane dosłuchani dosłuchane
anterior adverbial participle dosłuchawszy
verbal noun dosłuchanie

Further reading
  • dosłuchać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dosłuchać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.