dragha
Old Swedish
Etymology
From Old Norse draga, from Proto-Germanic *draganą.
Conjugation
Conjugation of dragha (strong)
| present | past | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | dragha | — | |||
| participle | draghandi, draghande | draghin | |||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | dragher | draghi, draghe | — | drōgh | drōghi, drōghe |
| þū | dragher | draghi, draghe | dragh | drōkt | drōghi, drōghe |
| han | dragher | draghi, draghe | — | drōgh | drōghi, drōghe |
| vīr | draghum, draghom | draghum, draghom | draghum, draghom | drōghum, drōghom | drōghum, drōghom |
| īr | draghin | draghin | draghin | drōghin | drōghin |
| þēr | dragha | draghin | — | drōghu, -o | drōghin |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | draghs | draghis, draghes | — | drōghs | drōghis, drōghes |
| þū | draghs | draghis, draghes | — | drōkts | drōghis, drōghes |
| han | draghs | draghis, draghes | — | drōghs | drōghis, drōghes |
| vīr | draghums, -oms | draghums, draghoms | — | drōghums, drōghoms | drōghums, drōghoms |
| īr | draghins | draghins | — | drōghins | drōghins |
| þēr | draghas | draghins | — | drōghus, drōghos | drōghins |
Scottish Gaelic
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.