driopan
Old Saxon
Etymology
From Proto-Germanic *dreupaną. Cognate with Old English drēopan, Dutch druipen.
Pronunciation
Conjugation
Conjugation of driopan (strong class 2)
| infinitive | driopan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | driupu | drōp |
| 2nd person singular | driupis | drupi |
| 3rd person singular | driupid | drōp |
| plural | driopad | drupun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | driope | drupi |
| 2nd person singular | driopes | drupis |
| 3rd person singular | driope | drupi |
| plural | driopen | drupin |
| imperative | present | |
| singular | driop | |
| plural | driopad | |
| participle | present | past |
| driupandi | gidropan, dropan | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.